Od lat uważano, że nauczanie języka obcego dzieci w wieku przedszkolnym byłoby daremne. Jednak ostatnie badania wskazują, że najlepszy czas na naukę języka obcego przez dziecko to pierwsze trzy do czterech lat życia. Oto kilka ważnych powodów wystawiania dzieci na wczesną naukę drugiego języka.
Nauka języka jest naturalnym procesem, gdy dzieci są małe
Dorośli często próbują uczyć się języków w wymyślny sposób. Na przykład większość ludzi potrafi recytować francuskie czasowniki — je suis, tu es, il est, elle est, nous sommes, vous êtes itp. Jednak podczas wizyty we Francji jest im znacznie trudniej mówić po francusku w sposób naturalny. Jednak kiedy ludzie zanurzają się w języku, tak jak dzieci, poprzez zabawę i eksplorację, mogą szybko i łatwo nauczyć się języka. Więc im bardziej stajemy się dziecinni w nauce języka, tym łatwiej się to staje. Dzieci dorastające w dobrze zorganizowanym środowisku do czwartego roku życia uczą się mówić co najmniej 2000 podstawowych słów. Już sama obserwacja, jak dzieci uczą się mówić, dowodzi, że są naturalnymi uczniami.
W ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia niemowlęta gaworzą, używając 70 dźwięków, które składają się na wszystkie języki świata. Następnie nauczą się mówić, używając tylko dźwięków i słów, które wychwytują ze swojego otoczenia, a przede wszystkim od rodziców i opiekunów. Mózg dziecka odrzuca wtedy zdolność mówienia w językach, których ono nie słyszy.
Pierwsze lata życia
W tym okresie, a zwłaszcza w pierwszych trzech latach życia, kładą się podwaliny pod myślenie, język, wzrok, postawy, zdolności i inne cechy. W konsekwencji marnotrawstwem byłoby nie wykorzystać naturalnej zdolności dziecka do uczenia się w jego najważniejszych latach życia, kiedy nauka drugiego języka jest równie łatwa jak nauka pierwszego. Ponieważ 50 procent zdolności uczenia się rozwija się w pierwszych latach życia, a kolejne 30 procent do ósmego roku życia, programy rozwoju wczesnego dzieciństwa mają możliwość wspierania wczesnej nauki i rozwoju.
Nie oznacza to jednak, że 50 do 80 procent czyjejś inteligencji, mądrości czy wiedzy kształtuje się we wczesnym dzieciństwie. Oznacza to po prostu, że w ciągu pierwszych kilku lat życia dzieci tworzą swoje główne ścieżki uczenia się w mózgu. Istnieje sześć głównych dróg prowadzących do mózgu. Obejmują one uczenie się za pomocą wzroku, dźwięku, smaku, dotyku, węchu i działania. W późniejszym okresie życia wszystko, czego jednostka się nauczy, będzie rosło na podstawie informacji zdobytych w tych wczesnych latach.
